Nüzhet Hocam ve 3.Etap Sonu

                  Datça'da beni Nüzhet hocam karşıladı. Evinin kapılarını açtı bana. Kendisi ile 2. Bolkarlar Bisiklet Şenliği'nde tanışmıştık. Ben Mersin'den geçerken de hocamla vakit geçirmiştik. Sonra burada yeniden kesişti yolumuz ve o zamana kadar hocam ile bir tane bile fotoğrafımın olmadığını fark ettim hehe.

              Akşamı Nüzhet hoca, kardeşi ve kızı beraber geçirdik. Ertesi sabah 6'da yolculuk Knidos'aydı. Datça'nın burununda bir antik kent. Hocam sabah kahvaltı yapmadan beni rampaya saldı. Mesudiye'de denizin kenarına gelene kadar açım açım diye inledim. Bazılarını duydu hocam; bazılarını duymazlıktan geldi; bazılarını ise kızmasın diye ben duyurmadım kendisine :D.Neyse biz deniz kenarına vardık.

           Buradaki kahvaltıdan sonra kendime geldim. Aç ayı oynamaz demişler değil mi? Sonrasında pedala devam; bük bük gezip Knidos'a.

                   Yolda giderken gördüğümüz koylar doğal güzelliği ile insanı mest ediyor.

                                          Knidos'a gelmeden rampayı çıktık bir mola verdik.

                                                                   Ve Knidos küçük tiyatro
                    Öğle sıcağını burada geçirdikten sonra akşamüstü yola çıktık. Hocam: "sen önden git, uygun yerde beklersin" dedi. İlk başta öyle yapmaya karar verdim. Bir süre öyle devam ettik ancak sonra düşündüm, bütün ekipman bende. Hocam yolda kalsa sorun olacak. Sonra hocamı öne aldım ben arkadan pedallamaya karar verdim.
https://www.facebook.com/photo.php?v=10151794554404076
                    Görüntüde hocam gözükmüyor gopronun azizliğine uğradım ne yapalım alay konusu oldum ama sağlık olsun :D
                    O gün Nüzhet hocam ile birilikte 76 km pedal çevirdik ve hocam gayet formdaydı. Ertesi gün saat 9.30 feribotu ile Bodrum yolcusuydum. İlk günden kahvaltı yapmadan yola çıkınca hocam sanırım jest yapmak istedi. Yola çıkmadan önce kahvaltı hazırlamıştı hehe :D Hocam her şey için en içten teşekkürlerimi sunuyorum. Aynı şekilde aileye de selamlarımı iletiyorum.
                    Datça'dan feribot ile Bodrum'a geçtim. Bodrum'da çocukluk kankimle buluştum. Kendisi Bodrum Imperial Otel'de çalışıyor. Beni lojmana yerleştirdi. Ertesi gün de izinliydi şansa bak. Bodrumu bir güzel gezmiş oldum sayesinde. Oda arkadaşlarıyla muhabbetlerimiz de anılarım arasına girdi. Sonra 5. günün şafağı demiştim videoda:
https://www.facebook.com/photo.php?v=10151791268984076
                    Hakan'ın yanına yetişmek için yola çıktım ve yetiştim. Geceyi Kuşadası'nda Hakanların evinde geçirdikten sonra yola çıktım. Hakan da Ankara'ya yola çıktı ama otobüsle tabi.

                   Efes'i gezdikten sonra Seferihisar'da buldum kendimi. Kamp atacak yer ararken kendimi bu güzel insanların arasında buldum. Sığacık diye bir sahil kasabası... Teos Antik Kenti yolunda Şah Gözleme isimli küçücük bir yer. İşleten Hatice abla dünya tatlısı bir insan. Sizleri de bekliyor. Akşam orada konaklayan bir çift: Yılmaz hocam, Neslihan hocam ve kızınız; sizlere de hoş sohbetiniz için teşekkür ediyorum.
                   Sabah Hatice ablamın kızı Seda geldi. Off off onun sesiyle uyandım. Amanın o nasıl bir neşedir sabah sabah? Annesiyle konuşuyor; ben uyandım dinliyorum:
-Anne bu kim?
-Tanrı misafiri kızım yoldan çevirdim alıkoydum (haha)
                   Kimmiş; nereden gelmiş; ne yapıyormuş? sorularıyla böyle gülerek uyandım. Neşe doldum; uzun zamandır böyle uyanmamıştım. Sabah ben uyandım diyene kadar Seda işe gitti. Akşama kadar beklersem de mantı yapacakmış ancak 24 saat geçerliymiş. Gidersen olmaz sözünü de iliştirdi hemen hehe. Sonra bir çift geldi yanımıza tam 52 yıldır dost olan bir çift: Nur ablam ve Fehim amca. İnanılmaz bir hikayeleri var ama hikaye bende kalacak mecburen :D

           Akşamüstü Çeşme'ye pedal dönecek. Yarın 30 Ağustos Zafer Bayramı. Gündoğdu Meydanı'na yetişmek lazım değil mi?

Sevgiler...